Συνάδελφοι/ισσες,
Βρισκόμαστε εν μέσω μιας πρωτοφανούς επίθεσης του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. απέναντι σε μισθολογικές, ασφαλιστικές κατακτήσεις και εργασιακά δικαιώματα για τα οποία δόθηκαν αιματηροί ταξικοί αγώνες από τους εργαζόμενους. Ενώ τ’ αφεντικά συνεχίζουν κάθε μέρα να καρπώνονται τα υπέρογκα κέρδη που παράγει η εργασία μας, ζητάνε από εμάς τους εργαζόμενους να πληρώσουμε την κρίση που δημιούργησε η απληστία του κεφαλαίου. Περικόπτουν μισθούς, επιδόματα και συντάξεις, αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ετοιμάζουν την απελευθέρωση των απολύσεων, την ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας, έτσι ώστε να χρειάζεται να δουλεύουμε «για λίγο» (π.χ. 4ήμερη εργασία), αλλά συνεχώς, σε πάνω από μια δουλείες, αφού ο ένας μισθός δεν φτάνει πια για να βγει ο μήνας. Κι η ληστρική αυτή επίθεση αφορά το σύνολο των εργαζομένων, είτε βρίσκονται στο δημόσιο, είτε στο ιδιωτικό τομέα, είτε είναι μεγάλοι, είτε νέοι σε ηλικία, είτε είναι Έλληνες, είτε μετανάστες. Μέσω της αύξησης του ΦΠΑ σε ότι αγοράζουμε για να επιβιώσουμε, καταληστεύουν ήδη το πενιχρό μας εισόδημα, ενώ ετοιμάζονται να περικόψουν το «δώρο Πάσχα» και στον ιδιωτικό τομέα.
Όσοι/ες δουλεύαμε σε πιτσαρίες γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια τι σημαίνει κρίση και ελαστική εργασία, τι σημαίνει να δουλεύαμε για λίγα ευρώ και σε πολλές δουλειές, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς τ’ αφεντικά μας κλέβουν συνεχώς μέσω της «μαύρης», ανασφάλιστης εργασίας. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι για τ’ αφεντικά δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από ένα ακόμα εξάρτημα στην μηχανή τους, το οποίο μπορεί και να πεθάνει στις δύσκολες συνθήκες του δρόμου, αν δουλεύει ως διανομέας, τ’ οποίο μπορούν να το απολύσουν και να το πετάξουν στον δρόμο, όποτε γουστάρουν, είτε δουλεύει με το μηχανάκι, είτε στο τηλέφωνο, είτε στην κουζίνα. Τ’ αφεντικά της πολυεθνικής «Domino’s Pizza» αν και προσπαθούν να περάσουν μια «χαρούμενη» και «νόμιμη» εικόνα για τις εργασιακές συνθήκες στην επιχείρηση τους, στην πραγματικότητα φροντίζουν να κλέβουν και να εκμεταλλεύονται κι αυτοί με όποιον τρόπο μπορούν τους εργαζόμενους:
- Μέσω της ωρομίσθιας/ελαστικής εργασίας, μας βάζουν να δουλεύουμε πολλές ή λίγες ώρες ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης και μας πληρώνουν ανάλογα με τις ώρες εργασίας, ενώ με βάση το νόμο στην πραγματικότητα πρέπει να μας παρέχουν έναν σταθερό μισθό και ένσημα που ν’ αναλογούν στις ώρες εργασίας της σύμβασης που υπογράφουμε. Αν δουλέψουμε λιγότερο για ένα διάστημα πρέπει να πληρωθούμε κανονικά το μηνιάτικο που αναφέρει η σύμβαση μας. Τ’ αφεντικά της Domino’s γνωρίζουν ότι παρανομούν κάθε φορά που κάνουν την σύμβαση, τον μισθό και την ζωή μας λάστιχο και αυτό πρέπει να γνωστοποιηθεί και να σταματήσει.
- Αν και μέσω της σύμβασης που υπογράφουμε καθορίζονται και τα ανάλογα εργασιακά μας καθήκοντα, τ’ αφεντικά μας αντιμετωπίζουν ως πολυεργαλεία για όλες τις ανάγκες της επιχείρησης. Ένας διανομέας έχει το καθήκον να παραδίδει τις παραγγελίες κι όχι να τις προετοιμάζει, να σηκώνει τα τηλέφωνα, να καθαρίζει, να σκουπίζει και να πλένει τα πιάτα κι αναλόγως το ίδιο ισχύει για τις τηλεφωνήτριες και τις μαγείρισσες. Αυτό είναι παράνομο γιατί μας πληρώνουν για μια δουλειά, ενώ κάνουμε πολλές παραπάνω.
- Για να παραδοθούν σωστά οι παραγγελιές, όλοι μας, διανομείς, τηλεφωνητές/τριες και μάγειρες/ισσες, πρέπει να ξέρουμε να χειριζόμαστε και τους υπολογιστές της επιχείρησης, ενώ ειδικότερα για τους διανομείς απαιτούνται διανοητικές ικανότητες για τον χειρισμό των μηχανών και την διαχείριση των χρηματικών συναλλαγών της επιχείρησης. Όλα αυτά αποδεικνύουν, σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία ότι δεν είμαστε απλοί χειρώνακτες εργάτες, αλλά υπάλληλοι της επιχείρησης. οπότε πρέπει να μας δίνουν όσα προβλέπονται για υπαλλήλους κι όχι για εργάτες. Στόχος μας, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να είναι η εξίσωση των μισθών προς τα πάνω, αφού ο διαχωρισμός μας σε διαφορετικές μισθολογικές κατηγορίες, δεν μπορεί παρά να εξυπηρετεί τον κατακερματισμό της δύναμης μας απέναντι στα αφεντικά.
- Ως εργαζόμενοι χρειαζόμαστε χρόνο και χώρο διαλείμματος. Δεν μπορούμε να δουλεύουμε συνεχώς κι όποτε δεν έχει δουλειά τ’ αφεντικά είτε να μας βάζουν άσχετες δουλειές, είτε να μας διώχνουν. Δεν επιτρέπεται να καταγράφεται κάθε μας κίνηση μέσω των καμερών που υπάρχουν παντού στον χώρο που εργαζόμαστε, ακόμα και στον χώρο των αποδυτηρίων! Το να παρακολουθούμαστε συνεχώς από τ’ αφεντικά και τις κάμερες τους συνιστά προσβολή της προσωπικής μας αξιοπρέπειας και δεν μας επιτρέπει την στοιχειώδη άσκηση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν δικαιώματα και κατακτήσεις τα οποία τ’ αφεντικά μας τα παίρνουν πίσω επειδή κοιτάμε ο καθένας ατομικά την δουλειά του και δεν αντιδράμε συλλογικά στις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες τους. Η «Domino’s Pizza» φροντίζει οι εργαζόμενοι να μην διεκδικούν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα και ταυτόχρονα προσπαθεί να περάσει τη νοοτροπία της «ομάδας», όπου αφεντικά και εργαζόμενοι δουλεύουμε μαζί και είμαστε συνεχώς χαμογελαστοί παρά την άσχημη συνθήκη που μας επιβάλλουν. Αυτή η ψεύτικη εικόνα εργασιακής ειρήνης μπορεί όμως πολύ εύκολα να σπάσει αν αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας συλλογικά και αγωνιστούμε με βάση τις αρχές τις συναδελφικής και ταξικής αλληλεγγύης. Σε αυτήν την περίπτωση, αντίθετα με την γενικευμένη μοιρολατρία και το «τίποτα δεν γίνεται», αποδεικνύεται ότι τ’ αφεντικά δεν είναι ανίκητα.
Κάτι τέτοιο ξεκίνησε να γίνεται στο κατάστημα της Domino’s στο Παγκράτι, όταν η διεύθυνση απόλυσε τον εργαζόμενο-διανομέα Γ. Λ. στις 14/2, τέσσερις μέρες μετά από την συμμετοχή του στην απεργία ενάντια στα νέα μέτρα στις 10/2. Ο εργαζόμενος εκέι δεν αντιμετώπισε μοιρολατρικά την απόλυση του, αλλά κατέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας, θεωρώντας παράνομη την απόλυση του για συνδικαλιστικούς λόγους και ζητώντας την επαναπρόσληψη του, ενώ ταυτόχρονα ενημέρωσε το σωματείο στο οποίο είναι μέλος, την «Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου»-ΣΒΕΟΔ. Το σωματείο προχώρησε σε αποκλεισμό του καταστήματος στις 25/2, στον οποίο συμμετείχαν 60 περίπου αλληλέγγυοι εργαζόμενοι και άνεργοι. Μετά απ’ όλα αυτά, η διοίκηση της Domino’s αναγνώρισε, ανεπίσημα ακόμα, ότι όφειλε παραπάνω λεφτά στον εργαζόμενο που τον έβαζαν να δουλεύει λιγότερο από την σύμβαση του, αλλά δεν δέχεται την επαναπρόσληψη του ως διανομέα, υποστηρίζοντας επίσημα ότι «απολύθηκε επειδή δεν ταίριαζε με το κλίμα της ομάδας, δεν χαμογελούσε» κι ανεπίσημα επειδή «υπάρχει κρίση». Είναι ξεκάθαρο ότι η Domino’s Pizza επιθυμεί αναλώσιμους εργαζόμενους, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και διεκδικήσεις, για να μπορεί να συνεχίσει να κερδοφορεί με βάση το μοντέλο των επισφαλών εργασιακών σχέσεων.
Συνάδελφοι/ισσες,
Επειδή ακριβώς τα ζητήματα που μπαίνουν σε αυτήν την περίπτωση αφορούν το σύνολο όσων εργαζόμαστε στα καταστήματα της «Domino’s Pizza», αλλά κι επειδή τα νέα αντεργατικά μέτρα αποτελούν μια εφιαλτική πραγματικότητα, γεννιέται η ανάγκη να οργανωθούμε συλλογικά και να διεκδικήσουμε μαζί αυτά που δικαιούμαστε κι αυτά που απαιτούν οι ανάγκες και τα συμφέροντα μας. Τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, αντίθετα τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για εμάς και τα παιδιά μας, αν δεν κινητοποιηθούμε μόνοι μας, από τα κάτω και αυτοοργανωμένα. Οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες έτσι κι αλλιώς δεν έχουν καμία επαφή με τον κόσμο της ελαστικής εργασίας κι εμείς δεν χρειαζόμαστε εργατοπατέρες για να αγωνιστούμε για την αξιοπρέπεια μας.
Βρισκόμαστε εν μέσω μιας πρωτοφανούς επίθεσης του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε. απέναντι σε μισθολογικές, ασφαλιστικές κατακτήσεις και εργασιακά δικαιώματα για τα οποία δόθηκαν αιματηροί ταξικοί αγώνες από τους εργαζόμενους. Ενώ τ’ αφεντικά συνεχίζουν κάθε μέρα να καρπώνονται τα υπέρογκα κέρδη που παράγει η εργασία μας, ζητάνε από εμάς τους εργαζόμενους να πληρώσουμε την κρίση που δημιούργησε η απληστία του κεφαλαίου. Περικόπτουν μισθούς, επιδόματα και συντάξεις, αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ετοιμάζουν την απελευθέρωση των απολύσεων, την ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας, έτσι ώστε να χρειάζεται να δουλεύουμε «για λίγο» (π.χ. 4ήμερη εργασία), αλλά συνεχώς, σε πάνω από μια δουλείες, αφού ο ένας μισθός δεν φτάνει πια για να βγει ο μήνας. Κι η ληστρική αυτή επίθεση αφορά το σύνολο των εργαζομένων, είτε βρίσκονται στο δημόσιο, είτε στο ιδιωτικό τομέα, είτε είναι μεγάλοι, είτε νέοι σε ηλικία, είτε είναι Έλληνες, είτε μετανάστες. Μέσω της αύξησης του ΦΠΑ σε ότι αγοράζουμε για να επιβιώσουμε, καταληστεύουν ήδη το πενιχρό μας εισόδημα, ενώ ετοιμάζονται να περικόψουν το «δώρο Πάσχα» και στον ιδιωτικό τομέα.
Όσοι/ες δουλεύαμε σε πιτσαρίες γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια τι σημαίνει κρίση και ελαστική εργασία, τι σημαίνει να δουλεύαμε για λίγα ευρώ και σε πολλές δουλειές, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς τ’ αφεντικά μας κλέβουν συνεχώς μέσω της «μαύρης», ανασφάλιστης εργασίας. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι για τ’ αφεντικά δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από ένα ακόμα εξάρτημα στην μηχανή τους, το οποίο μπορεί και να πεθάνει στις δύσκολες συνθήκες του δρόμου, αν δουλεύει ως διανομέας, τ’ οποίο μπορούν να το απολύσουν και να το πετάξουν στον δρόμο, όποτε γουστάρουν, είτε δουλεύει με το μηχανάκι, είτε στο τηλέφωνο, είτε στην κουζίνα. Τ’ αφεντικά της πολυεθνικής «Domino’s Pizza» αν και προσπαθούν να περάσουν μια «χαρούμενη» και «νόμιμη» εικόνα για τις εργασιακές συνθήκες στην επιχείρηση τους, στην πραγματικότητα φροντίζουν να κλέβουν και να εκμεταλλεύονται κι αυτοί με όποιον τρόπο μπορούν τους εργαζόμενους:
- Μέσω της ωρομίσθιας/ελαστικής εργασίας, μας βάζουν να δουλεύουμε πολλές ή λίγες ώρες ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης και μας πληρώνουν ανάλογα με τις ώρες εργασίας, ενώ με βάση το νόμο στην πραγματικότητα πρέπει να μας παρέχουν έναν σταθερό μισθό και ένσημα που ν’ αναλογούν στις ώρες εργασίας της σύμβασης που υπογράφουμε. Αν δουλέψουμε λιγότερο για ένα διάστημα πρέπει να πληρωθούμε κανονικά το μηνιάτικο που αναφέρει η σύμβαση μας. Τ’ αφεντικά της Domino’s γνωρίζουν ότι παρανομούν κάθε φορά που κάνουν την σύμβαση, τον μισθό και την ζωή μας λάστιχο και αυτό πρέπει να γνωστοποιηθεί και να σταματήσει.
- Αν και μέσω της σύμβασης που υπογράφουμε καθορίζονται και τα ανάλογα εργασιακά μας καθήκοντα, τ’ αφεντικά μας αντιμετωπίζουν ως πολυεργαλεία για όλες τις ανάγκες της επιχείρησης. Ένας διανομέας έχει το καθήκον να παραδίδει τις παραγγελίες κι όχι να τις προετοιμάζει, να σηκώνει τα τηλέφωνα, να καθαρίζει, να σκουπίζει και να πλένει τα πιάτα κι αναλόγως το ίδιο ισχύει για τις τηλεφωνήτριες και τις μαγείρισσες. Αυτό είναι παράνομο γιατί μας πληρώνουν για μια δουλειά, ενώ κάνουμε πολλές παραπάνω.
- Για να παραδοθούν σωστά οι παραγγελιές, όλοι μας, διανομείς, τηλεφωνητές/τριες και μάγειρες/ισσες, πρέπει να ξέρουμε να χειριζόμαστε και τους υπολογιστές της επιχείρησης, ενώ ειδικότερα για τους διανομείς απαιτούνται διανοητικές ικανότητες για τον χειρισμό των μηχανών και την διαχείριση των χρηματικών συναλλαγών της επιχείρησης. Όλα αυτά αποδεικνύουν, σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία ότι δεν είμαστε απλοί χειρώνακτες εργάτες, αλλά υπάλληλοι της επιχείρησης. οπότε πρέπει να μας δίνουν όσα προβλέπονται για υπαλλήλους κι όχι για εργάτες. Στόχος μας, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να είναι η εξίσωση των μισθών προς τα πάνω, αφού ο διαχωρισμός μας σε διαφορετικές μισθολογικές κατηγορίες, δεν μπορεί παρά να εξυπηρετεί τον κατακερματισμό της δύναμης μας απέναντι στα αφεντικά.
- Ως εργαζόμενοι χρειαζόμαστε χρόνο και χώρο διαλείμματος. Δεν μπορούμε να δουλεύουμε συνεχώς κι όποτε δεν έχει δουλειά τ’ αφεντικά είτε να μας βάζουν άσχετες δουλειές, είτε να μας διώχνουν. Δεν επιτρέπεται να καταγράφεται κάθε μας κίνηση μέσω των καμερών που υπάρχουν παντού στον χώρο που εργαζόμαστε, ακόμα και στον χώρο των αποδυτηρίων! Το να παρακολουθούμαστε συνεχώς από τ’ αφεντικά και τις κάμερες τους συνιστά προσβολή της προσωπικής μας αξιοπρέπειας και δεν μας επιτρέπει την στοιχειώδη άσκηση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν δικαιώματα και κατακτήσεις τα οποία τ’ αφεντικά μας τα παίρνουν πίσω επειδή κοιτάμε ο καθένας ατομικά την δουλειά του και δεν αντιδράμε συλλογικά στις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες τους. Η «Domino’s Pizza» φροντίζει οι εργαζόμενοι να μην διεκδικούν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα και ταυτόχρονα προσπαθεί να περάσει τη νοοτροπία της «ομάδας», όπου αφεντικά και εργαζόμενοι δουλεύουμε μαζί και είμαστε συνεχώς χαμογελαστοί παρά την άσχημη συνθήκη που μας επιβάλλουν. Αυτή η ψεύτικη εικόνα εργασιακής ειρήνης μπορεί όμως πολύ εύκολα να σπάσει αν αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας συλλογικά και αγωνιστούμε με βάση τις αρχές τις συναδελφικής και ταξικής αλληλεγγύης. Σε αυτήν την περίπτωση, αντίθετα με την γενικευμένη μοιρολατρία και το «τίποτα δεν γίνεται», αποδεικνύεται ότι τ’ αφεντικά δεν είναι ανίκητα.
Κάτι τέτοιο ξεκίνησε να γίνεται στο κατάστημα της Domino’s στο Παγκράτι, όταν η διεύθυνση απόλυσε τον εργαζόμενο-διανομέα Γ. Λ. στις 14/2, τέσσερις μέρες μετά από την συμμετοχή του στην απεργία ενάντια στα νέα μέτρα στις 10/2. Ο εργαζόμενος εκέι δεν αντιμετώπισε μοιρολατρικά την απόλυση του, αλλά κατέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας, θεωρώντας παράνομη την απόλυση του για συνδικαλιστικούς λόγους και ζητώντας την επαναπρόσληψη του, ενώ ταυτόχρονα ενημέρωσε το σωματείο στο οποίο είναι μέλος, την «Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου»-ΣΒΕΟΔ. Το σωματείο προχώρησε σε αποκλεισμό του καταστήματος στις 25/2, στον οποίο συμμετείχαν 60 περίπου αλληλέγγυοι εργαζόμενοι και άνεργοι. Μετά απ’ όλα αυτά, η διοίκηση της Domino’s αναγνώρισε, ανεπίσημα ακόμα, ότι όφειλε παραπάνω λεφτά στον εργαζόμενο που τον έβαζαν να δουλεύει λιγότερο από την σύμβαση του, αλλά δεν δέχεται την επαναπρόσληψη του ως διανομέα, υποστηρίζοντας επίσημα ότι «απολύθηκε επειδή δεν ταίριαζε με το κλίμα της ομάδας, δεν χαμογελούσε» κι ανεπίσημα επειδή «υπάρχει κρίση». Είναι ξεκάθαρο ότι η Domino’s Pizza επιθυμεί αναλώσιμους εργαζόμενους, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και διεκδικήσεις, για να μπορεί να συνεχίσει να κερδοφορεί με βάση το μοντέλο των επισφαλών εργασιακών σχέσεων.
Συνάδελφοι/ισσες,
Επειδή ακριβώς τα ζητήματα που μπαίνουν σε αυτήν την περίπτωση αφορούν το σύνολο όσων εργαζόμαστε στα καταστήματα της «Domino’s Pizza», αλλά κι επειδή τα νέα αντεργατικά μέτρα αποτελούν μια εφιαλτική πραγματικότητα, γεννιέται η ανάγκη να οργανωθούμε συλλογικά και να διεκδικήσουμε μαζί αυτά που δικαιούμαστε κι αυτά που απαιτούν οι ανάγκες και τα συμφέροντα μας. Τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, αντίθετα τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για εμάς και τα παιδιά μας, αν δεν κινητοποιηθούμε μόνοι μας, από τα κάτω και αυτοοργανωμένα. Οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες έτσι κι αλλιώς δεν έχουν καμία επαφή με τον κόσμο της ελαστικής εργασίας κι εμείς δεν χρειαζόμαστε εργατοπατέρες για να αγωνιστούμε για την αξιοπρέπεια μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
-ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
-ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ Γ.Λ. - ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ – ΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
-ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΜΑΣ ΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΜΟΙΒΗ
-ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΩΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΟΣ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΑΣΤΕ
-ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΝΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΣ ΔΙΚΥΚΛΟΥ
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:
ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΑ ΤΑΧΥΦΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ DOMINO’S PIZZA ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΜΑΣ
Μ. Δευτέρα 29 Μαρτίου 17:30 στα γραφεία του ΣΒΕΟΔ (Σκυλίτση 10 Εξάρχεια)
Πρωτοβουλία για την συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα στη «Domino’s Pizza»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου